Del Bono, Severino

Italië, 1966

Schilderkunst

Del Bono werd geboren in Nuvolara, Brescia, Italië. Del Bono begon zijn eigen reis door de kunst door de kleuren te kiezen voor de werken van zijn broer, een amateurschilder die leed aan een vorm van kleurenblindheid. Hij was nog maar een kind toen hij begon met olieverf, maar in zijn twintiger jaren, toen hij zichzelf begon te profileren als schilder, koos hij voor acrylverf om zijn constante en obsessieve esthetische onderzoek in de figuratieve schilderkunst te ontwikkelen. Zijn accurate stijl is geïnspireerd door de studies over het licht van Caravaggio en door de expressiviteit van Francis Bacon. Werkend voornamelijk op het vrouwelijke gezicht, probeert hij het intense innerlijke wezen van de vrouwen die hij portretteert vast te leggen, op zoek naar de harmonie van hun vormen en de gratie van hun expressie. In zijn schilderijen vindt Del Bono een plek waar stille introspectie mogelijk is, die tegelijkertijd laat zien en verbergt.
In zijn recente werk verheft Del Bono alledaagse voorwerpen, zoals de farmaceutische suppositorium, tot monumentale symbolen. Deze surrealistische objecten, badend in diffuus licht, verbeelden vergankelijkheid en de verleiding van het moderne beeld — een eigentijdse echo van het ‘oerzonde’-motief.