Salentijn, Kees

Nederland, 1947

Schilderkunst

Kees Salentijn gebruikt naast lijnen meer en meer geabstraheerde vakken om figuren en hun omgeving in elkaar te zetten, welhaast als een bouwvakker. Trosjes neergezette hoekige of ronde vormen met daarin getekende patronen en versieringen geven de kledingstukken weer waarmee hij mannen, vrouwen of kinderen componeert. Vlakken met patronen, blokken kleur en vlugge spatten verf vormen de voor- en achtergrond. Ze suggereren een bloementuin, trottoir of behang, wolken of eenvoudigweg de lucht.

In de kunst is volgens Kees Salentijn het gebruik van het ene materiaal niet noodzakelijk beter dan het andere; als het middel maar dienend is in het totaal. Hij baseert zijn stijl zelfs min of meer op de ontkenning daarvan. Zo kan hij de ene dag naïef kinderlijk werken en op een andere figuratief klassiek of expressief abstract waarbij hij geen onderscheid maakt in schilderen, tekenen of het maken van een collage. Zijn tekeningen lijken geschilderd, zijn schilderijen lijken getekend.