Kees Salentijn

Nederland, 1947
Schilderkunst
In de kunst is volgens Kees Salentijn het gebruik van het ene materiaal niet noodzakelijk beter dan het andere; als het middel maar dienend is in het totaal. Hij baseert zijn stijl zelfs min of meer op de ontkenning daarvan. Zo kan hij de ene dag naïef kinderlijk werken en op een andere figuratief klassiek of expressief abstract waarbij hij geen onderscheid maakt in schilderen, tekenen of het maken van een collage. Zijn tekeningen lijken geschilderd, zijn schilderijen lijken getekend.
“Zijn werk is kenmerkend experimenteel en veelvuldig in gebruik van materiaal.”







