Segarra, David

Spanje, 1980

 

 

David Segarra beschouwt elke artistieke expressie als de materialisatie van het individuele en collectieve bewustzijn van de mens. Dus, ongeacht de uitdrukking, wordt het begrepen als een min of meer betrouwbaar portret van onze angsten, obsessies en wensen…
Het belang van het teken als de meest geloofwaardige getuige van al deze factoren vormt de basis van mijn conceptuele portretten waarin de materie de verteller wordt van het verhaal en de verandering ervan op elke mogelijke manier een verhaal vertelt.
Met deze principes in het achterhoofd probeer ik het bewustzijn te isoleren op het moment van de creatie, waarbij het instinct de gids wordt bij het zoeken naar het verhaal. Ik vind inspiratie en referentie in de waarnemingen van mijn tijdgenoten.
De vorm is niet relevant, maar de weg ernaartoe. Het voortdurende proces van het leven vertaald naar visuele en tastbare vormen zoals we ieder van ons kunnen ervaren.